Mazeck
Administrator
Dołączył: 15 Mar 2010
Posty: 79
Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 1 raz
Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: Otwock
Płeć: Płeć mądra
|
 Wysłany: Wto 13:22, 16 Mar 2010 Temat postu: Jak zacząć |
|
|
Wiele osób, które styka się z psioniką i postanawia się jej nauczyć staje przed dylematem – co najpierw. Częściej nawet sytuacja wygląda tak, iż osoba chce się nauczyć np. psychokinezy, co nie jest dobrym wyborem dla początkujących i tym sposobem odnosi wrażenie, że psionika jest niemiłosiernie trudną dziedziną. Artykuł ten ma na celu pokazanie, czego najlepiej uczyć się na początku, oraz że podstawy wcale nie są takie monotonne jak mogłoby się wydawać.
Zanim zacznie się praktykować psionikę dobrym pomysłem jest co nieco o niej poczytać, o istocie psioniki, o filozofii, o subkulturze psioników, a także o wszelkiej maści zdolnościach. Jest to swoisty trening na sucho. Więc czytać, czytać…
No dobra, wiecie już, że dobrze jest czytać. W ogóle jak to ujął Maverick – wiedza to potęga. Warto cały czas rozwijać swoją wiedzę w danej dziedzinie, nie tylko w psionice. Jednak skupmy się na pociągu do wiedzy psionicznej. Czytajcie artykuły, szukajcie nowych tekstów, poradników, newsów, znajomości, rozmawiajcie o psionice z innymi psionikami, adeptami czy teoretykami, zdobywajcie wiedzę zarówno teoretyczną jak i praktyczną, bo zdobywanie wiedzy i ciągłe uczenie się jest podstawą w psionice.
Przejdźmy teraz do tego, co tygryski lubią najbardziej, mianowicie do praktyki. Tyle zdolności, tyle pojęć, tyle rzeczy. Od czego tu zacząć ? Wielu ludzi zaczyna od psychokinezy, albo od telepatii… Są to jednak nieco bardziej zaawansowane rzeczy (jednak nie tak zaawansowane jak mogłoby się wydawać). Często wysiłki takich adeptów spełzają na niczym, a to dlatego, że nie przerobili podstaw. A podstawy to manipulacja energią, konstrakty i tarcze.
Wydawać by się mogło, zwłaszcza dla początkujących, że te całe podstawy są nudne. No właśnie wręcz przeciwnie. No dobra, może i są nudne, ale za to potrzebne. Trzeba sobie uświadomić, że bez podstaw daleko się nie zajdzie, a nawet jeśli to i tak dojdziemy do etapu, w którym okaże się, że te wydawałoby się podstawowe rzeczy okazują się potrzebne jak diabli. Taki np. adept telepatii, ćwiczy i ćwiczy i nagle okazuje się, że opanował w sporym stopniu tę zdolność. No i jednocześnie okazuje się, że nie potrafi jej opanować, wysyła swe myśli, czasem prywatne i niezbyt kulturalne wszędzie wokoło, a także odbiera myśli setek ludzi ze swojego otoczenia. W tym momencie myśli, jaka to przydatna byłaby tarcza, jednak nie potrafi jej stworzyć, bo nie opanował jej na początku. Zanim się nauczy je tworzyć miną tygodnie, a nawet miesiące, w których będzie co chwile nękany swoją zdolnością. Każdy kij ma dwa końce, o tym należy zawsze pamiętać.
Od czego więc zacząć – najpewniej od manipulacji energią. A zgodnie ze szkołą Peebraina najlepiej zaliczyć jednocześnie psi-balle i odczuwanie energii. Właśnie tak, ucząc się tworzyć psi-balle nauczymy się jednocześnie manipulacji energią i jej wyczuwania. A jaka w tym frajda jest, czasem nieświadomie można stworzyć widocznego psi-balla – jak to satysfakcja. Sam fakt, że tworzymy tą mała energetyczną kulkę i nagle zaczynamy coś czuć między rękoma sprawia radość, więc warto tą umiejętność praktykować i czerpać z tego przyjemność.
Tarcze tworzymy poprzez odpowiednie manipulacje energią. I tutaj przydaje nam się doświadczenie z tworzeniem psi-balli. Np. Rainsong zawsze powtarzała, że tarcza to taki większy psi-ball, więc jeśli mamy go opanowanego to opanowanie dobrych tarcz jest tylko kwestią czasu. W przypadku tych konstraktów ciężno znaleśc coś, co sprawia radochę. No chyba, że bierzemy pod uwagę sam fakt tworzenia tarcz. Prawda jest taka, że tarcze nie są dodatkiem w psionice – one są koniecznością. Gdy praktykujemy jakąkolwiek umiejętność psioniczną automatycznie stajemy się wrażliwi na odczuwanie energii. I to „wyczucie” jest coraz bardziej wrażliwsze w miarę naszych postepów. A gdy jesteśmy wrażliwi na odczuwanie energii to możemy niektóre jej rodzaje czy też źródła poczuć wyjątkowo dotkliwie. Np. zwykły człowiek może zupełnie zignorować skanowanie przez psionika, my natomiast możemy to wyjątkowo silnie poczuć, a wtedy nie jest już tak przyjemnie.
Dlatego też każda szkoła myśli uczy, że tworzenie tarcz jest jedną z podstawowych umiejętności psionicznych, są wręcz koniecznością jeśli na poważnie myśli się o praktykowaniu psioniki. Tak więc psi-ball zaliczony, więc brać się za tarcze.
Kolejnym etapem jest już coś, co wg mojej własnej szkoły myśli nazywam wybieraniem specjalizacji. Po prostu gdy już opanowaliśmy manipulacje energią na poziomie podstawowych konstraktów i tworzymy sprawne tarcze możemy zając się czymś konkretniejszym. Tutaj właśnie przychodzi czas na psychokinezę, telepatię czy remote viewing. I w tym momencie mamy już wolną rękę.
Tak więc pamiętajcie – manipulacja energią, czyli psi-balle najlepiej, potem tarcze, a dopiero potem reszta. Wtedy można się czuć zarówno bezpiecznie jak i mieć pewność siebie, bo wiemy, iż gdy opanowaliśmy podstawy jesteśmy w stanie szybciej i sprawniej osiągać sukcesy w bardziej zaawansowanych zdolnościach. Tak więc powodzenia w ćwiczeniach i pamiętajcie, że ważnym jest zdobywanie wiedzy, ważnym jest ciągła nauka. Ave adepci.
Źródło- The thor's hammer
Post został pochwalony 0 razy |
|
|
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
Grupy
Galerie
Rejestracja
Zaloguj się, by sprawdzić wiadomości
Zaloguj
